poniedziałek, 21 czerwca 2010

Naturalnie energetycznie

Kilka ostatnich dni spędziłam zupełnie inaczej niż zazwyczaj. Wśród natury, wśród wspaniałych ludzi, wśród skrzeku pelikanów, nocnego rechotu żab, ciepłych nocy i poranków, sparzyło mnie słońce, osmagał wiatr, owiał dym z ogniska... wróciłam szczęśliwa, roztańczona i pełna wspaniałej energii, którą czerpałam pełnymi garściami.

Oto kilka migawek fotograficznych:
Spływ kajakiem po Rospudzie. Piękna, naturalna rzeka, miejscami bardzo płytka, otoczona cudowną zielenią, śpiewem ptaków i latającymi ważkami. Od wiosłowania urosły mi mięśnie, mimo tego, że wiosła wcale nie były ciężkie ;) Udało mi się zrobić kilka zdjęć, bo nie wiedziałam czy chwytać za aparat, napawać się widokami, wdychać lekkie powietrze, wiosłować mocniej, żeby ominąć jakiś głaz lub gałęzie.. chciałam to wszystko na raz!


Zdjęcie ważki zakończyło się w jakichś szuwarach, bo wiosło musiałam puścić.. ale jakoś się z tych zieleni udało wyplątać..


Błękitne niebo, cudowna woda i pomost nad Jeziorem Serwy w oczekiwaniu na zasłużoną kolację po intensywnym dniu.. późnym wieczorem w tym miejscu rechotały żabiaste. A my razem z nimi :)


W drodze nad jezioro, na wysokich sosnach rozrabiały czaple zagłuszając klekotem otoczenie. Udało mi się je podejrzeć na tych nietypowych dla nich gniazdach, na wysokościach. Wyglądają niesamowicie, jak pterodaktyle.


Jezioro Necko było bardzo chmurne i piękne..


Natomiast wieczory przy regionalnym jedzeniu, klekocie czapli, przy trzaskającym ogniu z ogniska, w którym grzał się kociołek z pysznościami.. muzyce, rozmowach...


Te kilka nocy kiedyś tam odeśpię ;)

czwartek, 10 czerwca 2010

Na miętowo

Na jednym z for, które podczytuję była organizowana wymianka na Dzień Dziecka, która polegała na tym, że oprócz głównego prezentu zrobionego dla wylosowanej osoby, należało jeszcze dodać własnoręcznie wykonaną maskotkę.

Zachciało mi się dostać prezent i dodatkowo zostać na chwilę takim 'dzieciem' obdarowanym maskotką :)

Sama też miałam obdarować, więc po dostaniu bardzo, hymm.. szczegółowego i obszernego opisu preferencji, od wylosowanej osoby: "przyjmę wszystko, byle było zrobione dla mnie", musiałam zostać detektywem i agentem w jednym i chociaż poznać ulubiony kolor... Po obejrzeniu ferii barw twórczości wylosowanej osoby zauważyłam, że przewija się tam kolor miętowy, który sama też lubię, więc już coś miałam. Kolor.


A potem poszło szybko. Kolczyki owijane srebrnym, cieniutkim drucikiem i minerały:

Aqua Mint
ciosany akwamaryn, drobne, gładkie kuleczki amazonitu
i ciosane zielono-błękitne apatyty, srebro oksydowane

Dwie broszki-kwiaty wyszydełkowane z miętowej włóczki, większy i mniejszy.


Na świat spojrzał również malutki kotek z fioletowego filcu z wyhaftowanymi kwiatkami. Kocio potem się schował do pudełeczka, które ozdobiłam zielonym kwiatem na zewnątrz i w środku. Do pudełeczka zmieściły się też kolczyki i obie broszki.


Lubię dostawać prezenty, ale fajnie jest też podarować niespodziankę komuś, którą się specjalnie dla tej osoby zrobiło i niesamowicie miłe jest, gdy to "coś" się spodoba :)

niedziela, 6 czerwca 2010

Byczki w pomidorach

Od dwóch tygodni mocno ciągnęło mnie do księgarni.. już wiem dlaczego. Co prawda nie wiedziałam wtedy nic o nowej książce Joanny Chmielewskiej, ale chyba podświadomie jej wyczekiwałam :) W końcu jest: czerwoniutka, pachnąca drukiem z intrygującym tytułem..

W pewnej chwili nie wiedziałam, za co się chwycić:  robić kolczyki, machać drutami tworząc szal, czytać nową Chmielewską czy przeglądać papierki na nowe notatniki.. wygrała książka :) i herbatka.


Z ogromną przyjemnością zanurzyłam się w świat Joanny Chmielewskiej, Alicji i ich wspólnych przyjaciół i gości różnie tolerowanych, ale zazwyczaj mile widzianych. Postaci barwne, język również, tym bardziej, że towarzystwo różnojęzyczne, więc ciekawe słowotwórstwo również się pojawiło. Książka jak za dawnych czasów pisarskich, za którymi tęskniłam i corocznie do nich czytelniczo wracam, więc ta jest dla mnie długo oczekiwanym prezentem!

Przy okazji chcę powiedzieć, że latające świnie ostatnio mnie też pogryzły i to we własnym domu. Dogłębnie poznałam stworzenie zwane pangolinem, a przy okazji wiem co to ariergarda, grupa Laokoona, chała drętwa i jak się zachowuje burak pastewny. Wielce pouczająca lektura! A sezon wakacyjny, który zaczynam zazwyczaj jedną z książek Joanny Chmielewskiej uważam za rozpoczęty :)